Blogue do Equipo de Dinamización da Lingua Galega do Colexio Lestonnac

Televisión

A Súa Maxestade Touriñán

A primeira vez, que eu sexa consciente, que vin a Xosé Antonio Touriñán (Culleredo, 1980) asomar polo meu televisor foi en 2006, cando a TVG estreou o programa Perdelo todo, e lembro que xa entón chamou a miña atención; as súas personaxes de Varela e O gaiteiro de Texas brillaban con luz propia naquel concurso presentado por Emilio Guillín.

Así que cando el e máis o seu compañeiro de instituto Marcos Pereiro alcanzaron o éxito no Luar como Mucha e Nucha, As cantareiras de Ardebullo, non me sorprendeu… estaba cantado!

Pero non se detivo aí: Padre Casares, o Premio Mestre Mateo 09 na categoría de Comunicador de Televisión polo programa Botarse ao monteLand Rober, con Roberto Vilar… Alí coñecemos a Ricardo, un home que “non se fija”.

E é precisamente o oco que deixou Land Rober na parrilla da TVG o que dende onte ocupa Tourilandia. Se estabamos desexando velo á fronte do seu propio programa… agora ten o seu propio país!

A de onte foi unha estrea por todo o alto (a entrevista a David Vidal causou furor nas redes sociais) dun programa que xa tei o se primeiro hit: a adaptación ao SERGAS do éxito de Michel Teló Ai se eu te pego.

Bailando este Ai si me opero desexámoslle sorte a Touriñán nesta nova andaina profesional. Nós seguirémolo, sen parar de rir, os xoves á noite na galega ou na páxina da CRTVG (http://www.crtvg.es/tvg/programas/tourilandia).


Novas letras

Como presta rematar de comer, deitarse no sofá, prender o televisor… e poñer a galega para ver o Cifras e Letras!

Son máis de 5 anos dende que comezou a emitirse a versión galega deste concurso, baseado no francés Des chiffres et des lettres e que coñeceramos a comezos da década dos 90 cando comezou a emitirse en La 2 a versión española. 5 anos nos que o humorista, actor, músico… Paco Lodeiro (do que me declaro fan absoluto) vén conducindo o programa acompañado do físico Jorge Mira e da escritora Yolanda Castaño como expertos en cifras e en letras respectivamente.

Ata hai unha semana, posto que o pasado martes a tamén escritora María Canosa tomaba o relevo de Yolanda Castaño (que deixa o programa para centrarse na súa faceta literaria).

Así que temos novo equipo para as sobremesas da TVG.

Que dure!


O Pórtico da Gloria do audiovisual galego

Hoxe coñecéronse os finalistas aos Premios Mestre Mateo 2010. Organizados pola Academia Galega do Audiovisual, estes galardóns veñen premiando dende o ano 2003 o traballo dos profesionais do audiovisual galego. Atópanse divididos en 27 categorías do máis variado, que van dende a mellor longametraxe ata a mellor obra interactiva, pasando polos catro premios da categoría de interpretación ou aqueles reservados a traballos televisivos. Os premios (os gañadores son escollidos democraticamente polos membros da Academia) faranse públicos e entregaranse durante unha gala que terá lugar o vindeiro 17 de abril no Auditorio Municipal de Ourense.

O favorito desta edición é a longametraxe de Jorge Coira 18 comidas. Rodada en galego, español, inglés e macedonio e case sen guión, esta cinta acapara un total de 16 candidaturas, cinco delas para os seus intérpretes.

Séguena de cerca Retornos de Luis Avilés Baquero (15 candidaturas) e Crebinsky de Enrique Otero (12).

E se falamos de televisión destacan as 6 candidaturas que acumula a serie da TVG Matalobos e as 3 doutra serie, Padre Casares, e do programa de humor, música e entrevistas Land Rober.

Pero mellor que seguir categoría a categoría (podedes consultar a relación completa dos finalistas aquí), por que non nos dades a vosa opinión? Polo menos nos premios televisivos, nos que seguro tedes unha…

Os candidatos na categoría de Programa de televisión son o programa de divulgación científica Conexións, o magazine Cultura 10, o espazo viaxeiro Galegos no mundo e o anteriormente citado Land Rober.

Na categoría de Serie de televisión os finalistas son Matalobos, Padre Casares e Para mariñeiros nós.

E os candidatos a mellor comunicador de TV son Roberto Vilar, Terio Carrera, Xosé Ramón Gayoso e Yolanda Vázquez.


Canto é a ignorancia

“Canto é a ignorancia”, dicía meu avó.

Onte souben deste vídeo. Nel, unha concursante coruñesa de Gran Hermano (si, xa o sei, que que esperaba) ilustra ao resto dos participantes neste espectáculo televisivo sobre a situación actual da lingua galega. O relato convírtese nun esperpéntico desfile de prexuízos e nun sentido eloxio da ignorancia. Se tedes delicado o estómago (ou o corazón, segundo se mire), mellor que pasedes por alto este artigo. De tódolos xeitos, deixamos constancia aquí deste despropósito como recordatorio do obxectivo que perseguimos co noso blogue…

Uns cantos extractos:

Lo que pasa que yo por ejemplo es verdad que… a ver, yo sé hablar gallego, ¿no?, pero lo hablo mal, no hablo el gallego de… la Real Academia de la lengua gallega, ¿sabes? Y yo para hablarlo mal… el inventármelo, para… es como… a ver, yo hablo el gallego como una persona que habla spanglish, ¿sabes?, que se inventa palabras, que tal, que está mal dicho, pues yo el gallego lo hablo así, ¿sabes?

Lo chapurreo, o sea, lo hablo, pero hay muchas cosas que las digo mal, entonces yo para hablarlo mal… “pos” prefiero no hablarlo, la verdad, porque “pa” hacer el ridículo… ¿Sabes? A… mal dicho… No me gusta hablar el castellano mal, pues tampoco me gusta hablar el gallego mal…

Es que es más, mira… fíjate que… es sup… porque… en la gente mayor ya lo asocias ¿no?, directamente, pero en la gente joven es como raro…

Y sé que va a sonar fuerte, pero es la realidad… la realidad que se vive, no voy a ser hipócrita. Que… hay muchas chicas que… si un chico les gusta, pero habla en gallego…

[…] Y de repente le digo… “Ah, no sabía que eras el primo de tal…” Y me dice… “Si, son o primo de tal…” Y dije yo… “Habla gallego…” Y me dio un bajón…

Pero es lo que te decía de que durante muchos años se extendió la idea de que el que hablaba gallego era un paleto, un ignorante, un no se qué… entonces tiene digamos que una connotación peyorativa; entonces inconscientemente lo asoci… el primer estímulo que te produce una persona joven hablar gallego es negativo.

En Lugo, por ejemplo, sí. En Lugo hay un montón de habl… muchísima gente joven “hablan” gallego. Porque yo trabajé en un pub en Lugo y… pues del cien por cien, el ochenta “hablaban” en gallego… pero también hablan un gallego que… pfff… ¡buf!… más bruto…

Es que… claro, después, dentro de cada provincia, de cada pueblo, de cada tal… hay diferencias. ¿Sabes?, por ejemplo… allí, el gallego bruto, el feo, ¿vale?… por decirlo de alguna f…, que yo no digo que sea feo, pero… lo que se ve así tal… es el gallego el que utiliza la gheada y el seseo… […] Y ese gallego suena superbruto… Entonces ese gallego está todavía más metido a la gente más… todavía más ignorante.

Y es verdad que en Lugo son muy brutos hablando gallego, yo muchas veces yo ni los entiendo…

A la gente de fuera le suele gustar nuestro acento… Y nosotros sin embargo nos vemos el acento y nos avergonzamos… y decimos… “Joé, qué gallego sonó eso”, como… “Qué mal sonó”.

Algún comentario?


Lingua de Reis Lingua do Pobo

Historias de Galicia é unha serie documental que foi emitida pola Televisión de Galicia entre os anos 2007 e 2009. Dirixida por Xosé Manuel Vega e presentada por Xosé Barato, o seu obxectivo era a divulgación dos feitos que configuraron ao longo dos séculos a realidade (material, económica, política, social, cultural…) galega.

A temática do capítulo que vos achegamos a continuación atópase especialmente relacionada coa do noso blogue. Trátase dun percorrido pola historia do idioma galego dende a Idade Media, tempo no que o galego era lingua de prestixio, pasando polos Séculos Escuros e o Rexurdimento e ata hoxe, no que o galego é, co castelán, lingua oficial de Galicia.

Por certo, se queredes saber máis sobre as Historias de Galicia, na páxina web da CRTVG poderedes atopar o resto de documentais.